Medisch onderzoek voor medewerkers

Medische onderzoeken zijn een instrument om het welzijn van je organisatie onder de loep te nemen. Maar moeten al je medewerkers op onderzoek en in welke situaties is het aangewezen? De arbeidsgeneesheer analyseert de gezondheidsrisico’s op het werk en bepaalt welke onderzoeken nodig zijn.

Medisch onderzoek voor werknemers

Soorten medische onderzoeken

We onderscheiden verschillende soorten medisch onderzoek. Welk type nodig is, hangt af van een reeks van specifieke aanleidingen.

  • Periodiek onderzoek. Continue gezondheidstoezicht moet futureproof zijn én vooral afgestemd op jouw noden en die van je medewerkers. Hoe we dat aanpakken lees je hier.
  • Bij aanwerving. Medewerkers die je in dienst neemt voor een veiligheidsfunctie, een functie met verhoogde waakzaamheid of voor activiteiten met een bepaald risico moeten op medisch onderzoek tijdens de laatste fase van het rekruteringstraject.
  • Bij werkhervatting. Medewerkers die aan een periodiek medisch onderzoek zijn onderworpen, moeten na een afwezigheid van minstens vier weken wegens ziekte, ongeval of bevalling bij de werkhervatting binnen de tien dagen op medisch onderzoek.
  • Bezoek voorafgaand aan de werkhervatting. Bij arbeidsongeschiktheid kan een medewerkers, voor hij terug aan de slag gaat, een onderzoek vragen bij de arbeidsarts.
  • Spontane raadpleging. Elke medewerker kan bij de arbeidsarts een onderzoek aanvragen, bijvoorbeeld voor gezondheidsklachten die volgens de behandelende arts te maken hebben met het werk.
  • Moederschapsbescherming. Je kan aan de arbeidsarts vragen maatregelen voor passend en gezond werk voor te schrijven. Zeker als het werk risico’s inhoudt die een invloed kunnen hebben op het verloop van de zwangerschap en de borstvoeding.
  • Re-integratieonderzoek. Na een periode van langdurige arbeidsongeschiktheid is het belangrijk om terug te integreren in de onderneming. Bij een onderzoek in het kader van een re-integratietraject gaan werkgever en medewerker samen op zoek naar haalbare manieren om dit waar te maken.
  • Uitbreiding van het gezondheidstoezicht. Voor medewerkers die tewerkgesteld zijn in de onmiddellijke omgeving van de werkpost van medewerkers die verplicht onderworpen zijn aan het periodiek medisch onderzoek.
  • Voortgezet gezondheidstoezicht. Medewerkers die niet meer blootgesteld worden aan bepaalde risico’s moeten verder kunnen genieten van medisch toezicht (bijvoorbeeld bij de blootstelling aan kankerverwekkende stoffen).
  • Bij aanvraag of verlenging van een rijgeschiktheidsattest.

 

 

Wie moet er verplicht op medisch onderzoek?

Voor sommige medewerkers is een medisch onderzoek verplicht op basis van het type werk dat ze uitvoeren. Het gaat om:

  • Medewerkers in een veiligheidsfunctie. Zij bedienen machines (zoals heftrucks of hijskranen) die de veiligheid en gezondheid van andere medewerkers of bezoekers in gevaar kunnen brengen of dragen een wapen.

Voorbeeld

Bert is een bewakingsagent en draagt een wapen. Mocht hij bijvoorbeeld ernstige psychische problemen hebben, dan vormt de wapendracht een risico. Bert moet, zoals anderen in een veiligheidsfunctie, (meer)jaarlijks op medisch onderzoek.

  • Medewerkers met een verhoogde waakzaamheid. Zij houden toezicht op installaties die, bij een gebrek aan waakzaamheid, de veiligheid en gezondheid van anderen in gevaar kunnen brengen.

Voorbeeld

Hilde is procesoperator en bestuurt met de computer een chemische installatie. Dit is een functie met een verhoogde waakzaamheid. Voor Hilde is een periodiek onderzoek verplicht.

  • Medewerkers die nacht- of ploegenarbeid verrichten.
  • Medewerkers die blootgesteld zijn aan klimatologisch ongunstige omstandigheden. Bijvoorbeeld bij diepvriesondernemingen of hoogovens.
  • Jongeren en stagiairs op het werk.
  • Medewerkersdie activiteiten uitvoeren met een welbepaald risico.

Wanneer spreken we van activiteiten met een welbepaald risico?

Er zijn risico’s van fysische (lawaai, schadelijke stralingen…), biologische (besmetting door virussen, parasieten) of chemische aard (blootstelling aan schadelijke stoffen). Je kan mogelijk ook risico’s voor psychosociale belasting identificeren, zoals stress of agressie. Sommige activiteiten kunnen aanleiding geven tot belasting van ergonomische aard. Denk maar aan het heffen van zware lasten of repetitief werk aan de band.

Kunnen wij je helpen?